به این نکته جوانهاى عزیز ما توجه کنند؛ اهل معرفت و اهل فکر توجه کنند. انقلاب یک جریان است، همه جا همینجور است؛ یک جریان است، یک حادثه نیست، لکن این جریان در بسیارى از جاها در وسط راه متوقف میشود. به تاریخ انقلابهاى گوناگون، انقلابهاى بزرگ نگاه کنید؛ وسط راه متوقف میشوند. یک عدهاى به یک پیروزى میرسند، دل خوش میکنند، از مردم فراموش میکنند، مردم یواشیواش صحنه را رها میکنند؛ تمام میشود.
انقلاب کبیر فرانسه که در قرن هیجدهم - اواخر قرن هیجدهم - شروع شد، در اوائل و اول قرن نوزدهم زایل شده بود، از بین رفته بود، چیزى ازش باقى نمانده بود. علیه سلطنت دیکتاتورى قیام کردند، سلطنت را زائل کردند، بعد از حدود پانزده سال، یک پادشاه مقتدر مستبد دیگرى به نام ناپلئون بناپارت آمد سر کار. دهها سال اینها گرفتار بودند، بعد یواشیواش، بتدریج توانستند یک جورى خودشان را از بخشى از آن مسائل کنار بکشند.
انقلابها نمیمانند؛ نیمهکاره رها میشوند؛ چون ایمان نیست؛ چون آن عروهى وثقى نیست. این انقلاب در بین مردم ما ماند و روز به روز شادابتر شد و کارائى خودش را روز به روز بیشتر نشان داد. امسال شما نگاه کنید به بیست و دو بهمن. بیست و نه سال از انقلاب گذشته است. امسال بیست و دو بهمن همانطور که جناب آقاى مجتهد شبسترى از تبریز نقل کردند، بنده هم از نقاط مختلف - چه تهران، چه سایر شهرستانها - خبرگیرى کردم، کسانى که اهل این کارند و اهل تشخیصند، تقریباً به طور قاطع نظر دادند که امسال حضور مردم، هیجان مردم، شرکت مردم از سال گذشته و سالهاى قبل بیشتر بود؛ چرا؟ چون این ملت زنده است؛ چون این انقلاب زنده است.
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم آذربایجان به مناسبت روز 29 بهمن
28/ 11/ 86
